VRIJDAG 25 juli Darling Sydney

Vandaag gingen we onze busroute iets aanpassen, we gingen, heel spannend... Iets eerder uitstappen. Onze trip had als eindbestemming de Chinese tuin, darling Harbour en op mijn verzoek het Victoria Building, wederom een goede combinatie van een mooi gebouw en in dit geval: shoppen. Net zoals met mijn vorige verzoek werd ook dit met groot gejuich ontvangen... Ik wist het toch door te drukken tot een maximum bezoek van jawel, wederom een half uur.

Maar ik had geluk.
De bus stopte voor het prachtige building uit 1898 genaamd naar de toenmalige koningin van de kolonie. De snelste weg naar de Darling Harbour was door het gebouw, konden we alvast even een blik werpen op de rijk gedecoreerde overdekte winkelstraat. Okay, er werd even bewonderend naar de hoge koepel gekeken maar daarna vonden de kinderen dat we snel door konden lopen. Toen zei ik langs mijn neus weg dat ik beneden een winkeltje zag met loombandjes en opeens waren ze bereid toch wat langer te blijven. Vier minuten rijker en vier dollar armer, liepen we door de overdaad aan oramenten, sierlijke tegelvloeren en glas in lood ramen van het gebouw richting het moderne en toeristieke Darling Harbour. Nu roep ik altijd tegen Jan dat je juist bij een schilderij dat je lelijk vindt langer moet blijven staan. Want het schilderij maakt iets in je los, dus dat is al knap. Het interessante is, wat is dat dan precies? Dus we bleven echt heel erg lang rondhangen in die haven... Nee hoor, we hebben een rondje gelopen en ons verwonderd, Jan en ik over de kakafonie aan gebouwen en de kinderen over het feit dat de ING hier ook zat! En via een leuk aangelegde waterspeeltuin belandden we in de Chinese Tuin.

Deze tuin was een oase in de drukke omgeving. Aan de hand van een speurtocht over de Chinese dierenriem werden we langs alle mooie plekjes in de tuin geleid. De echte leguaan in de vijver en de bananenbomen met vruchten eraan vonden de kinderen het meest opzienbarend. Het voorlezen van onze karakters bijbehorende onze dierentekens leek nog aardig te kloppen ook. Vooral Jan was erg in zijn nopjes met zijn tekst, er stond namelijk dat slangen goodlooking waren. Hij riep enthousiast, zie je nou wel, ik heb het nu zelfs zwart op wit!
Volgens de kalender is Daan getalenteerd, Roos erg opmerkzaam en heb ik een goed geheugen. Volkomen gelukkig en in harmonie met onszelf verlieten wij de tuin van vriendschap.

Op weg naar de bushalte kwamen we uiteraard weer langs het Victoria Building waar een jongen coole trucs met een bal stond te doen. Na deze jongen blij gemaakt te hebben met een muntje liepen we nog even het gebouw in. Nu blijkt er op de derde verdieping een verzegelde brief te staan van koningin Elisabeth uit 1986 gericht aan de burgemeester van Sydney in... 2085. Dan mag de brief pas opengemaakt worden en voorgelezen aan het volk. Niemand weet wat erin staat.

Wat wij ook niet weten, is waar onze bushalte zou moeten zijn. Want aan de overkant komt 423 niet. In de straat ernaast ook niet. Dan maar een stukje richting Circulair Quay lopen. En nog een stukje. Het is een lange straat. Uiteindelijk lopen we helemaal terug tot Circulair Quay. Mijn voeten doen zeer maar dat geeft niet, morgen zitten we in de auto naar de Blue Mountains. Althans als we een auto kunnen huren...